„Czarna Mańka” zabiła Paulinę i jej dzieci. Co było prawdziwym powodem makabrycznej zemsty?

Tragedia na Pradze. Kto była ofiarą?

Paulina L., młoda matka z warszawskiej Pragi-Północ, wiodła życie naznaczone trudnościami, co czyni jej tragiczną śmierć jeszcze bardziej dojmującą. Samotnie wychowywała dwoje dzieci, córeczkę Oliwię i rocznego synka Norberta, po tym jak jej związki partnerskie rozpadły się. Bez wsparcia ojców swoich pociech, Paulina zajmowała niewielką kawalerkę przy ulicy Stalowej, gdzie każdego dnia walczyła o godne życie.

Swoje skromne utrzymanie zdobywała, sprzedając ręcznie robione stroiki i tradycyjną pańską skórkę przy brudnowskim cmentarzu, co świadczyło o jej zaradności i determinacji. Niestety, w jej życie wdarła się postać równie mroczna, co osławiona: Magdalena M., znana w okolicy jako „Czarna Mańka”. To właśnie ta znajomość, naznaczona długami i pretensjami, miała doprowadzić do niewyobrażalnej tragedii.

„Czarna Mańka” i jej świat. Czym się wyróżniała?

Magdalena M., postać z marginesu społecznego, której przydomek „Czarna Mańka” idealnie oddawał jej mroczny charakter, była dobrze znana policji i mieszkańcom Szmulek. Jej życiorys był niczym kronika drobnych i większych przestępstw: kradzieże, napady na sklepy czy salony gier to był dla niej codzienny chleb. Pieniądze zdobyte w ten sposób szybko przepadały na używki – alkohol, narkotyki i hazard, co jedynie pogłębiało jej spiralę autodestrukcji.

Wieczorem 1 listopada 2015 roku Paulina otrzymała SMS od Magdy. Ta chciała porozmawiać o rozstaniu z partnerem, za które obwiniała Paulinę, oraz o długu, który u niej miała. Paulina, po całym dniu pracy na cmentarzu, wróciła do domu, gdzie niedługo po północy zjawiła się Magdalena. Rozmowa szybko przerodziła się w ostrą kłótnię, która zapoczątkowała serię koszmarnych wydarzeń.

Zbrodnia na Stalowej. Jak doszło do morderstwa?

Kiedy Paulina, zmęczona eskalującym konfliktem, stanowczo zażądała, by Magdalena opuściła jej mieszkanie, zbliżając się do drzwi, wydawało się, że sytuacja może się uspokoić. Jednak „Czarna Mańka” miała inne plany. W przypływie gniewu, lub być może pod wpływem używek, chwyciła leżący na kuchennym stole nóż, zmieniając kłótnię w krwawą jatkę.

Paulina L. została brutalnie zaatakowana, a liczne ciosy w szyję pozbawiły ją życia, pozostawiając ją bezbronną na podłodze. To był dopiero początek niewyobrażalnego okrucieństwa, które rozegrało się w małej kawalerce. Zabójczyni, zamiast uciekać, odeszła tylko na chwilę, by za moment powrócić i dopełnić swojego makabrycznego planu, którego efekty wstrząsnęły całą Pragą.

Bestialstwo zabójczyni. Co stało się po morderstwie?

Powrót „Czarnej Mańki” do mieszkania Pauliny L. był równie cyniczny, co jej wcześniejszy czyn. Nie wróciła po to, by udzielić pomocy czy żałować, lecz by zbezcześcić zwłoki i okraść swoją ofiarę. Zabrała 1400 złotych w gotówce, dwa telefony, cztery złote pierścionki z palców zmarłej Pauliny oraz łańcuszek z jej szyi, świadcząc o zimnej kalkulacji i braku jakichkolwiek skrupułów. Ale to, co nastąpiło później, przekroczyło wszelkie granice ludzkiego bestialstwa, pozostawiając mieszkańców Pragi w głębokim szoku i niedowierzaniu.

Zanim Magdalena M. opuściła miejsce zbrodni, podpaliła kosz na śmieci, doskonale wiedząc, że w sąsiednim pokoju śpią niczego nieświadome dzieci Pauliny – ośmioletnia Oliwia i roczny Norbert. Ten akt, świadomie obliczony na spowodowanie jeszcze większej tragedii, stał się symbolem niewyobrażalnego okrucieństwa. Po ucieczce z płonącego mieszkania, „Czarna Mańka” poszła pić, a zrabowane pieniądze przegrała na automatach.

"Dzieci zmarły w wyniku zaczadzenia – stwierdził później patomorfolog."

Odkrycie koszmaru. Kiedy tragedia ujrzała światło dzienne?

Rankiem 2 listopada 2015 roku, sąsiad Pauliny, który regularnie pomagał jej z transportem stroików na cmentarz, zaniepokojony ciszą, zapukał do jej drzwi. Kiedy nikt nie odpowiadał, wszedł do mieszkania przez okno, natychmiast uderzony gryzącym dymem. Widok, który zastał w środku, był makabryczny i na zawsze wrył się w pamięć lokalnej społeczności: Paulina L. leżała martwa w kałuży krwi, a obok niej, w pokoju, spoczywały bez życia jej dzieci.

Ośmioletnia Oliwia, jakby w ostatnim odruchu desperacji, próbowała dotrzeć do okna, ale upadła martwa na podłogę. Patomorfolog potwierdził, że dzieci zmarły w wyniku zaczadzenia. Ślady sadzy w ich drogach oddechowych były bolesnym dowodem na to, że Oliwia i Norbert żyły, gdy w mieszkaniu rozprzestrzeniał się toksyczny dym z płonącej plastikowej boazerii, czyniąc tę tragedię jeszcze bardziej przerażającą.

Tajemnica zbrodni. Jak śledczy trafili na trop?

Początkowo śledczy, postawieni przed makabrycznym odkryciem, zmagali się z brakiem jasnego motywu, co utrudniało poszukiwania sprawcy tej niewyobrażalnej zbrodni. Jednak przełom nastąpił w najmniej oczekiwanym momencie – dzięki anonimowemu telefonowi, który nadał bieg całemu postępowaniu. Kobiecy głos w słuchawce przekazał kluczowe informacje, które pozwoliły funkcjonariuszom Pragi-Północ skoncentrować się na jednej podejrzanej.

Jak podaje Helena Kowalik na gazeta.pl, dzwoniąca osoba twierdziła, że dobrze zna chłopaka Magdaleny M. Według jej relacji, 1 listopada „Czarna Mańka” miała do niej zadzwonić, skarżąc się na niewierność partnera i wyznając: „Zrobiłam coś głupiego, zobacz w TVN”. To zdanie, wraz z informacją o tragicznej śmierci matki i dwojga dzieci na Stalowej, którą koleżanka odnalazła na stronie internetowej telewizji, stało się bezpośrednim impulsem do zawiadomienia policji.

"Jak podaje Helena Kowalik na gazeta.pl - kobiecy głos w słuchawce twierdził, że dobrze zna chłopaka Magdaleny M., a ta 1 listopada miała do niej zadzwonić, poskarżyć się na jego niewierność i wyznać: „Zrobiłam coś głupiego, zobacz w TVN.” Na stronie internetowej telewizji koleżanka zabójczyni przeczytała o tragicznej śmierci matki i dwojga dzieci na Stalowej. Zawiadomiła policję."

Aresztowanie i mataczenie. Czy zabójczyni mogła uniknąć kary?

Funkcjonariusze z Pragi-Północ szybko „zgarnęli” Magdalenę M., która, jako recydywistka notowana za kradzieże i rozbój, była im dobrze znana. Przeszukanie jej mieszkania szybko przyniosło niezbite dowody: ślady krwi na butach oraz dwa skradzione telefony, należące do Pauliny L. Początkowo „Czarna Mańka” próbowała mataczyć w zeznaniach, wskazując na Rosjanina imieniem Pietia, który rzekomo miał jej grozić i być odpowiedzialny za zbrodnię.

Jednak jej wersja szybko legła w gruzach, gdy okazało się, że Pietia w dniu zabójstwa leżał w szpitalu. W obliczu niepodważalnych dowodów i niemożności dalszego kłamania, Magdalena M. przyznała się do zabójstwa Pauliny, szczegółowo opisując, jak ją zamordowała, okrała i podpaliła mieszkanie. Na przesłuchaniu miała rzucić szokujące słowa: „Przez tę k***ę straciłam mojego chłopaka Karola”, co sugerowało, że motywem mogła być zazdrość lub zemsta.

"– Przez tę k***ę straciłam mojego chłopaka Karola – miała rzucić na przesłuchaniu."

Praga w szoku. Jak zareagowała społeczność?

Wieści o potrójnej zbrodni na Stalowej rozeszły się po Pradze z prędkością błyskawicy, wywołując falę oburzenia i wściekłości, która przerodziła się w potrzebę wymierzenia sprawiedliwości na własną rękę. Mieszkańcy domagali się linczu na „Czarnej Mańce”, a jej odmowa udziału w wizji lokalnej, z uwagi na obawy o jej bezpieczeństwo, tylko podsycała gniew. „I dobrze, bo ludzie rozszarpaliby ją mimo kordonu policji”, komentowano na ulicach, co pokazuje skalę frustracji i rozpaczy.

Kilka dni po makabrze ulicami Pragi przeszedł marsz milczenia, symbolizujący żałobę i niezgodę na takie bestialstwo. Reporterzy „Super Expressu” dziesięć lat temu słyszeli mocne słowa: „Ta szmata każdego dnia piła i ćpała. Okradała znajomych, żeby mieć na narkotyki i wódkę. Niech zgnije w więzieniu. Albo niech nam ją wydadzą, to sami zrobimy z nią porządek”. Ten gorzki ton odzwierciedlał bezmiar bólu i pragnienie odwetu.

"– I dobrze, bo ludzie rozszarpaliby ją mimo kordonu policji. Ta szmata każdego dnia piła i ćpała. Okradała znajomych, żeby mieć na narkotyki i wódkę. Niech zgnije w więzieniu. Albo niech nam ją wydadzą, to sami zrobimy z nią porządek – takie komentarze słyszał reporter „Super Expressu” 10 lat temu."

Wyrok po latach. Czy sprawiedliwości stało się zadość?

Kondukt pogrzebowy, widok trzech trumien – małej Oliwii, rocznego Norberta i ich młodej matki, Pauliny – łamał najtwardsze serca i na długo pozostawił ślad w pamięci warszawiaków. Dwa lata po zbrodni, Sąd Okręgowy Warszawa-Praga wydał wyrok, skazując Magdalenę M. za zabójstwo Pauliny L. na 25 lat pozbawienia wolności, a za potworne zabójstwo dzieci na karę dożywocia. Był to jednoznaczny sygnał, że za tak niewyobrażalne okrucieństwo nie może być taryfy ulgowej.

Sędzia, ogłaszając wyrok, nie pozostawił złudzeń co do motywów oskarżonej, podkreślając, że działała ona „z niskich pobudek, odebrała życie młodej matce i dwójce dzieci, które miały przed sobą całe życie”. Jej rzekoma skrucha została uznana za nieszczerą, a wyjaśnienia – za próbę złagodzenia winy. „Czarna Mańka” już nigdy nie opuści więziennych murów, co zamyka ten przerażający rozdział w historii Pragi, choć pamięć o ofiarach pozostaje wiecznie żywa.

Artykuł i zdjęcie wygenerowane przez sztuczną inteligencję (AI). Pamiętaj, że sztuczna inteligencja może popełniać błędy! Sprawdź ważne informacje. Jeżeli widzisz błąd, daj nam znać.