Spis treści
Duchy i straszne opowieści
Prawie każda miejscowość w Polsce ma swoje własne opowieści o duchach i strachach, a Ostrzeszów nie jest wyjątkiem. Lokalne legendy, przekazywane z pokolenia na pokolenie, często odnoszą się do niezwykłych zdarzeń i tajemniczych miejsc, które budzą respekt wśród mieszkańców. Mirosława Rzepecka, kierownik muzeum w Ostrzeszowie, podkreśla, że takie historie są integralną częścią lokalnej kultury i historii.
Jedną z przykładowych historii są „kurze płuca”, o których wspomina Mirosława Rzepecka, nawiązując do swojego dzieciństwa w Bobrownikach nad Prosną. Chociaż nikt nie potrafił wyjaśnić dokładnie, czym były te tajemnicze istoty, ich obecność przy starej studni budziła dreszcz na plecach. Te proste opowieści pokazują, jak silnie ludowe podania wpływają na wyobraźnię i kształtują postrzeganie otoczenia.
„Ja część dzieciństwa spędziłam w Bobrownikach nad Prosną i tam była przy drodze studnia. Podobno przy tej studni straszyły kurze płuca. Nikt mi nigdy nie potrafił wytłumaczyć, co to są te kurze płuca, ale idąc do drewnianego kościółka, zawsze przy tej studni jakieś takie mrowienie na plecach się czuło” – mówi kierownik muzeum w Ostrzeszowie, Mirosława Rzepecka.
Zapadłe karczmy i ukryte skarby
Ostrzeszów i jego okolice skrywają również znacznie mroczniejsze opowieści, które wykraczają poza niewinne historie z dzieciństwa. Wśród nich często pojawiają się legendy o karczmach, które w tajemniczych okolicznościach zapadły się pod ziemię, zabierając ze sobą zarówno budynki, jak i ich zawartość. Te opowieści są często przestrogą przed ludzką chciwością i niesprawiedliwością.
Inne lokalne podania dotyczą tak zwanych szwedzkich stawków, gdzie przed wiekami miały być topione skarby, a także losu tych, którzy próbowali je wydobyć. Według podań ludowych nikt nigdy nie zdołał się wzbogacić na nieuczciwie zdobytym majątku. Osoby, które próbowały wydobyć ukryte bogactwa, często traciły życie w bagnistych stawkach, co stanowi element ostrzeszowskich legend.
„Według podań ludowych nikt nigdy nie zdołał się wzbogacić, ponieważ ci, którzy nieuczciwie chcieli dojść do majątku, tracili życie w bagnistych stawkach w pobliżu Ostrzeszowa” – dodaje kierownik.
Legenda cudownej gruszy
Jedną z najbardziej znanych lokalnych legend z Ostrzeszowa jest historia o dwóch braciach i wyjątkowej gruszy, która rodziła niezwykle smaczne owoce. Początkowo bracia zgodnie polowali i dbali o drzewo, lecz sielankowy obraz został zakłócony przez chciwość i zazdrość, które doprowadziły do tragicznych wydarzeń. Ta opowieść jest klasycznym przykładem ludowej baśni z morałem, przestrzegającej przed zgubnymi skutkami bratobójczych konfliktów.
Konflikt między braćmi eskalował do tego stopnia, że jeden z nich skrzywdził drugiego, co doprowadziło do śmierci. Ciało ofiary zostało pogrzebane na skraju lasu, a z czasem w tym miejscu wyrosło drzewo o kształcie krzyża. Mirosława Rzepecka podkreśla, że dopiero kiedy krzyż nabrał solidnych kształtów, bratobójca przyznał się do popełnionej zbrodni.
„Chłopaki posprzeczały się tak strasznie, że jeden drugiego skrzywdził i ten drugi wyzionął ducha. Ciało brata pogrzebał na skraju lasu, gdzie po czasie wyrosło drzewo o kształcie krzyża. Kiedy krzyż nabrał już solidnych kształtów, bratobójca przyznał się do winy” – mówi Mirosława Rzepecka.
Czy Stelmachowa Górka straszy?
Ostrzeszowskie historie z dreszczykiem nie kończą się na legendzie o gruszy. Inną intrygującą opowieścią jest ta związana ze Stelmachową Górką, miejscem, gdzie przed laty miała stać karczma. Zgodnie z podaniem, karczmarka, niesłusznie oskarżona o niecne czyny, targnęła się na własne życie. W konsekwencji całej karczma, wraz z jej zawartością i osobami oskarżającymi, zapadła się pod ziemię.
Mirosława Rzepecka zauważa, że Stelmachowa Górka to miejsce, do którego mieszkańcy podchodzą z dużym respektem. Chociaż bezpośrednio nie wiadomo, czy faktycznie tam straszy, wieczorne wizyty mogą wywołać uczucie gęsiej skórki. Te lokalne opowieści o Stelmachowej Górce dodają Ostrzeszowowi tajemniczego uroku i są ważnym elementem dziedzictwa kulturowego regionu.
„Karczmarka, niesłusznie oskarżona o niecne czyny, targnęła się na życie. Cała karczma z zawartością i tymi, którzy ją posądzali, zapadła się pod ziemię. Czy straszy na Stelmachowej Górce? Nie wiemy, ale to miejsce, do którego podchodzi się z respektem. Wieczorem – gęsia skórka gwarantowana” – dodaje kierownik muzeum.
Miejsca o niezwykłej aurze
Mirosława Rzepecka, podsumowując ostrzeszowskie legendy, wskazuje, że w mieście i okolicach istnieją miejsca o niezwykłej aurze. Są to punkty, które budzą mieszane uczucia – mogą być niesamowite, groźne, ale jednocześnie piękne. Te opowieści o duchach, zapadłych karczmach i cudownych gruszach tworzą unikalny klimat Ostrzeszowa, wzbogacając jego historię i kulturę.
Kierownik muzeum żartobliwie odnosi się również do pytania o to, czy w Ostrzeszowie naprawdę straszy. Wspominając o dyżurach w zamkowej wieży, odpowiada na to pytanie z uśmiechem: „Straszymy na zamku!”. Ta lekka nuta podkreśla, że mimo mrocznych opowieści, lokalne legendy są również źródłem humoru i lokalnej tożsamości.
„Myślę, że są miejsca, gdzie bywa niesamowicie, groźnie, pięknie. A tak żartobliwie – kiedy mamy dyżur w zamkowej wieży i ktoś zapyta, co robimy w niedzielne przedpołudnie w wakacje, odpowiadamy: Straszymy na zamku!” – dodaje Mirosława Rzepecka.
Artykuł i zdjęcie wygenerowane przez sztuczną inteligencję (AI). Pamiętaj, że sztuczna inteligencja może popełniać błędy! Sprawdź ważne informacje. Jeżeli widzisz błąd, daj nam znać.
