Spis treści
Od kiedy obchodzimy Boże Narodzenie?
Zbliżający się 21 grudnia to najkrótszy dzień w roku. Pradawni Słowianie świętowali wówczas przesilenie zimowe, znane jako Szczodre Gody, wierząc w zwycięstwo Słońca nad ciemnością. Ich obchody przypadały na 25 grudnia, stałą datę wyznaczoną przez pogan, niezależnie od dokładnego terminu przesilenia, który zmieniał się ze względu na długość roku.
Chrześcijanie około IV wieku naszej ery przyjęli datę 25 grudnia. Zrobiono to, aby nadać pogańskim obchodom religijne znaczenie. Ustanowiono wówczas ten dzień jako pamiątkę narodzin Jezusa Chrystusa, integrując wcześniejsze tradycje związane z kultami solarnymi w nowym kontekście wiary.
Kiedy pasterze wypasali owce?
Pismo Święte dostarcza kluczowych wskazówek dotyczących daty narodzin Jezusa z Nazaretu. Ewangelia św. Łukasza opisuje pasterzy, którzy „przebywali pod gołym niebem i strzegli nocą swych trzód”. Ta informacja jest fundamentalna dla ustalenia pory roku narodzin. Stanowczo wyklucza ona, by wydarzenie to miało miejsce zimą.
Historycy podkreślają, że zgodnie z ówczesnymi zwyczajami owce wypasano na otwartych pastwiskach w ściśle określonym przedziale czasowym. Zwierzęta wypuszczano na pole od około tygodnia przed Paschą, czyli od końca marca. Sprowadzano je do zagród najpóźniej w połowie listopada. Oznacza to, że narodziny Jezusa musiały nastąpić między końcem marca a połową listopada.
Spis ludności Cezara Augusta. Dlaczego nie zimą?
Dodatkowym dowodem wykluczającym zimowe narodziny Jezusa jest spis ludności zarządzony przez Cezara Augusta. Ewangelie wspominają o tym dekrecie, który wymagał od każdego obywatela podróży do miejsca swojego pochodzenia. Takie przemieszczanie się mogło trwać nawet ponad tydzień, co stawiało duże wyzwania logistyczne.
Znawcy Pisma Świętego i historycy podkreślają, że spisy ludności nie były organizowane zimą. Trudne warunki pogodowe w tym okresie, takie jak chłód i opady, znacznie utrudniałyby podróżowanie. Unikano tego rodzaju przedsięwzięć ze względów praktycznych i bezpieczeństwa. To stanowi silny argument przeciwko grudniowym narodzinom Mesjasza.
Czy Gwiazda Betlejemska wskaże datę?
Historycy i teologowie sugerują, że Jezus narodził się między 8 a 6 rokiem p.n.e., według współczesnego kalendarza, choć żaden ewangelista nie podał konkretnej daty ani miesiąca. Jedną z najważniejszych poszlak pozostaje tzw. Gwiazda Betlejemska, która według Biblii miała doprowadzić mędrców do miejsca narodzin Chrystusa.
Astronomowie wskazują, że zjawiskiem, które w starożytności mogło zostać uznane za tę wyjątkową „gwiazdę”, była koniunkcja Saturna i Jowisza w 7 roku p.n.e. Przypominała ona intensywny, jasny blask, widoczny na terenach północnego Izraela. Zjawisko to zaobserwowano w październiku, co zbiega się z wcześniej ustalonym przedziałem czasowym od marca do listopada.
"Jeśli więc przyjąć, że Gwiazda Betlejemska była w istocie rzadką koniunkcją Jowisza i Saturna, najbardziej prawdopodobnym terminem narodzin Jezusa wydaje się październik 7 roku p.n.e."
Kiedy Jezus rozpoczął działalność publiczną?
Pismo Święte oferuje kolejną wskazówkę dotyczącą czasu narodzin Jezusa. Ewangelia św. Łukasza podaje, że Mesjasz rozpoczął swoją publiczną działalność jesienią, mając około 30 lat. Zginął natomiast 14. dnia miesiąca Nisan, podczas Paschy, co nastąpiło 3,5 roku później wiosną.
Przeprowadzając obliczenia, jeśli od momentu śmierci odejmiemy około 33,5 roku (uwzględniając margines błędu) i założymy, że jesienią 26 lub 25 roku n.e. Jezus miał 30 lat, otrzymujemy wczesną jesień 7 lub 6 roku p.n.e. W tych wyliczeniach najbardziej prawdopodobnym miesiącem narodzin jest wrzesień. Większość analiz historycznych i teologicznych wskazuje na jesienne narodziny Jezusa, kategorycznie wykluczając grudzień.
Artykuł i zdjęcie wygenerowane przez sztuczną inteligencję (AI). Pamiętaj, że sztuczna inteligencja może popełniać błędy! Sprawdź ważne informacje. Jeżeli widzisz błąd, daj nam znać.
